Η περσόνα αυτού του διαλόγου που σε αυτή τη περίπτωση αποδίδεται πολυφωνικά, είναι ένας άστεγος μετανάστης που ζει στην Αθήνα. 

        Τα λόγια του φέρνουν στο προσκήνιο τα εμπόδια που συνάντησε σε αυτό το επίφοβο ταξίδι από τη πατρίδα του στην Ελλάδα. 
 
Παρά τις δυσκολίες, ο μονόλογος αναδεικνύει το θετικό του πνεύμα και την επιμονή του να αντιμετωπίσει τη βαρβαρότητα και την αφιλοξενία του αστικού κέντρου καθώς και να παραμείνει ζωντανός. Στην αρχική εκδοχή, η έκφραση των προβληματισμών του μετανάστη στα ελληνικά είχε ως στόχο να γεφυρώσει το χάσμα επικοινωνίας ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους.